[WARNING!] "Unknown"
19.02.1027
#2180 ไอริล ลิอองเซ่ย์
เป็นอีกวันที่ฉันมานั่งอยู่ที่ริมชายหาดเพื่อร้องเพลงอยู่คนเดียว
อันที่จริงจะเรียกว่าร้องก็คงไม่ได้ มันเรียกว่าคลอเพลงเบาๆให้ลอยไปตามลมซะมากกว่า
'And still I dream he'll come to me
That we will live the years together
That we will live the years together
But there are dreams that cannot be
And there are storms we cannot weather...'
And there are storms we cannot weather...'
"พี่ครับ"
เสียงใสของเด็กหนุ่มดังขึ้นมาท่ามกลางความเงียบ เสียงคุ้นหูในเศษเสี้ยวความทรงจำ
ฉันหันไปมอง
ใช่ แวบแรกฉันนึกว่ามันเป็นเพียงความฝัน
ความฝันที่แสนหอมหวาน
คนที่ฉันเฝ้ารอมานานอยู่ตรงหน้าฉันแล้ว
ไร้คำพูดใดๆออกจากปากของฉัน
"กี่ปีแล้วนะที่เราไม่ได้เจอกัน .... ผมคิดถึงพี่ครับ ... พี่ไอริล"
"............."
ในหัวมันอธิบายไม่ถูก ทั้งดีใจและตกใจในเวลาเดียวกัน นี่คือน้องชายที่ฉันอยากเจอไม่ใช่หรอ
แต่ทำไมขากลับไม่มีความกล้าที่จะก้าวเข้าไปหาแม้แต่น้อย
และดันเป็นทางนั้นซะอีกที่เป็นฝ่ายก้าวเท้าเข้ามา
.....
สัญชาตญาณบอกให้ฉันถอยหลัง
.... มีอะไรแปลกไป ...
"เธอคือน้องชายของฉันแน่หรอ"
"ถามอะไรอย่างนั้นครับ ผมก็คือน้องของพี่น่ะสิ ไม่ได้เจอกันนานจนจำกันไม่ได้แล้วหรือยังไง"
เขาพูดปนหัวเราะ
แปลกไปจริงๆด้วย
ถึงเขาจะหน้าตาเหมือนน้องชายในความทรงจำของฉันเพียงใด
แต่ก็มีบางอย่างที่ดูแปลกไป
"แอเรียส เขาไม่เคยเรียกฉันว่าพี่ .... เขาเรียกฉันว่าไอ
และ... เวลาผ่านไปตั้งหลายปี ไม่มีทางที่เขาจะไม่เปลี่ยนแปลง
..
นายเป็นใคร... นายต้องการอะไรกันแน่"
.....
..........
"ชีวิตของเธอไง ไอ..."
....
ฉันรู้สึกถึงคมมีดที่กรีดไปตามร่างกายแผลแล้วแผลเล่า
สมองสั่งการให้ฉัน วิ่ง วิ่ง และวิ่งไปตามแนวโขดหินริมทะเลที่คิดว่าพอจะซ่อนตัวได้
"อยู่ไหน~ ไอริล... ออกมาเถอะ หึหึหึ"
ฉันกระชับมีดสั้นที่พกไว้ที่ต้นขาอ่อน ความกลัวแล่นเข้ามาจับใจ เสียงฝีเท้าดูเหมือนจะใกล้เข้ามา
.... ไม่มีที่ให้ฉันหนีอีกแล้ว ...
"อยู่นี่เอง ... ไอ ♥"
ทันที่ที่มีดของเขาปักที่ไหล่ของฉัน ....
... มีดของฉัน... อยู่ที่ตำแหน่งเหนือหัวใจของเขา ....
..... "ไอ... ริล..."
ฉันมองสีหน้าและน้ำเสียงของน้องชายที่รักในความทรงจำ
ก่อนที่จะสิ้นลม
....
"นายไม่มีสิทธิ์เรียกฉันด้วยชื่อนั้น......"
Mission Completed
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น