เอนทรี่นี้เป็นส่วนหนึ่งของ...
PSE-apocalypse
การวาร์ปก็ดูจะเป็นทางเลือกที่ทำให้การเดินทางในโลกมนุษย์เป็นไปอย่างง่ายดาย
แต่สำหรับคนที่หลงทิศเป็นประจำอย่างฉันเหมือนจะทำให้มันยิ่งแย่ลง
หลายครั้งแล้วที่ฉันอ่อนใจกับความสามารถในการหลงทิศของตัวเอง
หลายๆครั้งที่นัดไม่เป็นไปตามนัดเพราะฉันมัวแต่เอาเวลาไปคลำทางเพื่อที่จะได้ไปถึงที่หมาย
..ครั้งนี้ก็เหมือนกัน..
ทัศนีภาพที่ดูเหมือนจะคุ้นตาแต่ก็ไม่คุ้น
สถานีรถไฟใต้ดินที่ฉันตั้งใจจะมากลับกลายเป็นไม่ใช่
ฉันต้องวาร์ปอีกหลายต่อหลายครั้งถึงจะเจอสถานที่ที่ต้องการ
ถ้าไม่ใช่เพราะโดลิมบอกว่าให้มา ฉันก็คงไม่อยากมา
น่าแปลก...
น่าแปลกที่สถานีรถไฟที่สมควรพลุกพล่าน ผู้คนกลับบางตา
ยิ่งเดินเข้าไปใกล้ตัวสถานีมากเท่าไหร่ผู้คนกลับยิ่งน้อยลงอย่างเห็นได้ชัด
'KEEP OUT'
ป้ายเตือนห้ามเข้าที่สถานีโรมติดประกาศไว้เด่นหราอยู่ที่หน้าสถานี
แถบสีเหลืองปิดหน้าทางเข้าไว้
แต่ฉันต้องมาหาของที่ต้องการที่นี่นี่นา..
..มองซ้ายมองขวา
เมื่อพบว่าไม่มีใครเห็นจึงลอดผ่านแถบห้ามเข้าเข้าไปในนั้น
กลิ่นอับลอยโชยเข้ามาแตะจมูก
ยิ่งเดินยิ่งเห็นซากปรักหักพังมากขึ้นเรื่อยๆ
เกิดอะไรขึ้น...?
สิ่งของที่คิวปิดอยากได้ต้องอยู่ในนี้แน่
....
.......
แทบไม่อยากเชื่อสายตา
ใครบอกกันน่ะว่าแค่ให้มาเอาไข่บาซิลิสก์ก็กลับไปได้แล้ว
ไม่เห็นบอกเลยว่ามีงูตัวเป้งอยู่ในนี้ด้วย!
นี่มันเกินกว่าที่ฉันจะคาดคิดซะอีก
เป็นเพราะฉันย่างเท้าเข้าถิ่นมันหรืออย่างไรไม่ทราบ
เจ้างูยักษ์ผงกหัวชูคอขึ้นมาขู่เสียงดังไปทั่วอาณาบริเวณ
ฉันรีบความกระบอกปืนจับไว้ในมือให้มั่น
ให้ตายสิ เทวทูตตัวเล็กๆอย่างฉันจะทำอะไรเจ้างูยักษ์นี่ได้
เหมือนฉันจะเห็นไข่เจ้าปัญหาแล้ว
มันอยู่ข้างหลังบาซิลิสก์
นี่หมายความว่าฉันจะต้องผ่านเจ้านี่ไปเอาไข่มาน่ะหรอ?
...
........
เอาไงก็เอา
....
........
ในจังหวะที่เจ้างูยักษ์กำลังส่ายหัวไปมาอย่างช้าๆเหมือนกับว่ามองไม่เห็น
ฉันค่อยๆเดินไปยังที่กำบัง
แต่เหมือนพระเจ้ากลั่นแกล้งหรือบทส่งมาเป็นแบบนี้ก็ไม่อาจทราบได้
เจ้างูชูคอขึ้นทันทีที่ได้ยินเสียงฝีเท้าที่ฉันเหยียบไปบนแผ่นไม้ผุๆพังๆ
ก่อนจะพุ่งฉกลงมาตรงที่ฉันยืนอยู่อย่างรวดเร็ว
ฉันรัวกระสุนเข้าหาเจ้างูตัวนั้นแต่ดูเหมือนไม่ระคายเคืองผิวมันแต่อย่างใด
มันยังคงโหมกระหน่ำโจมตีเทวทูตตัวเล็กๆอย่างฉันไม่มีหยุด
การหลบหนีเข้าที่กำบังอย่างทุลักทุเลสร้างบาดแผลให้ร่างจำแลงไม่น้อย
และฉันไม่มีโอกาสแม้แต่จะใช้พลังรักษาเลย
จริงสิ
ผงวิเศษตราร่มชูชีพ
ไม่ใช่!
ผงตามประสงค์!
ฉันต้องการให้มันมองไม่เห็นเพื่อที่จะได้จัดการมันได้ง่ายๆ
และทันทีที่ฉันใช้ผงนั้นก็ก่อเกิดเป็นรูปนกสีขาวบินไปทางบาซิลิสก์
และพุ่งจิกตำแหน่งตรงที่เป็นตาให้เจ้างูยักษ์นั่นมาโจมตีฉันไม่ได้
......
ได้การล่ะ ไข่อยู่ตรงนั้น
ในจังหวะที่เจ้างูเผลอฉันก็ค่อยๆเดินไปอุ้มไข่ใบโตมาไว้แนบอกอย่างทะนุถนอม
ถ้าไข่แตกหรือร้าวคิวปิดต้องไม่ชอบใจแน่
....
........
ดูเหมือนฉันจะดีใจได้ไม่นาน นกสีขาวหายไปแล้ว
แถมยังสร้างบาดแผลเจียนตายให้บาซิลิสก์พอสมควร
และเหมือนมันจะรับรู้ว่ามีคนมายุ่งกับไข่ที่มันหวงแหน
มันเอี้ยวลำตัวฉันมาฉกทางฉันทันที
ร่างจำแลงของฉันสูญสลายไปในพริบตา
ฉันโดนมันกัด....
ฉันคงไม่เป็นโรคพิษงูบ้านะ
....
และ
กระสุนสองนัดสุดท้ายของฉันที่จำเป็นต้องกลับร่างเทวทูต
เล็งเข้าที่จุดตายของบาซิลิสก์
ขอพระเจ้าคุ้มครอง
เราอาจจะได้เจอกันบนเอลิเชี่ยน
เป็นอีกครั้งที่ฉันวาร์ปกลับมายังที่หมายได้ถูกต้องและตรงเผง
เมื่อขึ้นมาบนนี้แล้วฉันถึงได้สำรวจว่าไข่บาซิลิสก์ที่เอามามันยังอยู่ดีหรือเปล่า
ปรากฏว่า
มันร้าว
....
ใจฉันเจ็บปวดรวดร้าวตามไปด้วย
คิวปิดจะว่าอะไรฉันไหมนะ..
คงไม่ใช่ว่าไข่จะฟักนะ??
แต่ถ้าจะให้ไปเอาอีกฟองฉันไม่เอาด้วยแล้ว
...
เจ็บจัง....
บาซิลิสก์กัดนี่ส่งผลถึงร่างต้นขนาดนี้เลยหรอเนี่ย...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น